Jak zadbać o ziemię po pomidorach (po zarazie). Jak przygotować ją do kolejnego sezonu?

Dlaczego warto zmieniać miejsce uprawy pomidorów?

Podobnie, jak inne warzywa (np. ogórki, kapusta, fasola), także pomidory powinno się uprawiać stosując płodozmian. Oznacza to, że nie należy sadzić ich co roku w tym samym miejscu, aby unikać wyjałowienia gleby (pomidory mają duże potrzeby pokarmowe) oraz ataków szkodników, które mają zdolność do przetrwania w glebie (nawet przez kilka lat).

Aby pomóc „odpocząć” glebie, najlepiej w kolejnym roku zaplanować w tym miejscu uprawę innych warzyw, które lubią rosnąć po pomidorach lub w ich sąsiedztwie, np. marchew, rzodkiewkę, sałatę, fasolę, por, seler, warzywa kapustne, pietruszkę. Nie zaleca się sadzenia po pomidorach także warzyw z nimi spokrewnionych (np. papryki, ziemniaków, bakłażana), ale także ogórków.

Jeśli nie możemy posadzić pomidorów w nowym miejscu w kolejnym roku, można z powodzeniem posadzić je w pojemnikach (donicach, skrzynkach) i w ten sposób zmianować, co pozwoli odpocząć glebie na grządkach.

Jak zregenerować glebę po pomidorach?

Po zebraniu pomidorów i resztek roślinnych, warto jesienią dobrze oczyścić glebę z chwastów, lekko ją spulchnić (przekopać), dodać jednocześnie nawozu organicznego, np. kompost lub granulowany obornik. Co 2-3 sezony jesienią można także zwapnować podłoże, np. stosując Dolomit.

Aby zasilić glebę przed oraz po uprawie pomidorów, można stosować również nawozy zielone, czyli przedplon i poplon. Jako przedplon przed pomidorami można uprawiać wczesne gatunki i odmiany warzyw, np. kalarepy, sałatę, rukolę, szpinak. Z kolei na poplon (uprawę po pomidorach) dobrze nadają się rośliny strączkowe (np. wyka, bobik, groch), a także gorczyca i żyto ozime.

Jak zadbać o podłoże po zarazie ziemniaczanej?

Najgroźniejszą chorobą i częstym problemem w uprawie pomidorów jest zaraza ziemniaka na pomidorze (zaraza ziemniaczana), czyli uciążliwa choroba grzybowa. Jej charakterystyczne pierwsze objawy to ciemne plamy powstające na liściach. Z czasem brunatnieją także łodygi i pędy, a następnie choroba atakuje także owoce, na których tworzą się także brunatne, mokre plamy pokryte tez jasnym nalotem. W efekcie, owoce stopniowo zamierają i gniją. Oczywiście po zauważeniu takich objawów zainfekowane rośliny i wszystkie jej resztki najlepiej usunąć z uprawy. Choć można walczyć z tą chorobą, to jednak po jej rozwinięciu się na roślinie jest to już bardzo trudne. Najlepiej jej zapobiegać, w czym pomaga między innymi zmianowanie i właściwe zabiegi pielęgnacyjne oraz optymalne warunki uprawy.

Jeśli wystąpiła zaraz ziemniaczana, nie wystarczy usunąć zainfekowane pomidory, ale trzeba też oczyścić i przygotować do uprawy podłoże.

Warto odkazić podłoże, by oczyścić je z patogenów chorobotwórczych, które mogą w niej przetrwać. Do tego celu można użyć różnych środków przeciwgrzybowych dostępnych w sprzedaży (np. Basamid), ale także związków zawierających siarkę, która ma właściwości odkażające.

Jednym ze sposobów na zapobieganie wystąpieniu zarazy, jak i oczyszczenie gleby po usunięciu zainfekowanych roślin jest zastosowanie siarczanu miedzi. Po oczyszczeniu grządek z resztek roślin oraz chwastów należy podlać glebę wodnym roztworem siarczanu miedzi, przygotowanym w zalecanych przez producenta stężeniach (zwykle 1% do profilaktyki, a co najmniej 3% do odkażania po zarazie ziemniaczanej). Dodatkowo można przy okazji odżywić glebę w materię organiczną, np. poprzez ściółkowanie grządki po pomidorach kompostem lub przekompostowanym obornikiem.

Czy resztki po pomidorach można kompostować?

Po zakończeniu uprawy pomidorów i zebraniu owoców, łodygi, pędy i liście można z powodzeniem kompostować, ale tylko gdy nie były porażone chorobami. W przeciwnym razie nie nadają się na kompost i należy je jak najszybciej zniszczyć (spalić), by zapobiec roznoszeniu się infekcji na inne rośliny w ogrodzie.

Wykorzystanie podłoża po uprawie pomidorów w donicach

W przypadku uprawy w donicach lub innych pojemnikach można ponownie wykorzystać użyte podłoże, ale pod warunkiem, że pomidory nie były zainfekowane żadnymi chorobami.

Pod koniec lata, po zebraniu pomidorów i usunięciu resztek łodyg i liści, wystarczy wysypać glebę z donic, oczyścić z korzeni i innych pozostałości (np. form przetrwalnikowych szkodników), a następnie rozluźnić i przemieszać z kompostem, biohumus lub innym nawozem organicznym. Chodzi o to, by wyjałowioną przez pomidory glebę zregenerować i odżywić. Tak utworzoną pryzmę podłoża można jeszcze jesienią zmieszać z wapnem i pozostawić do wiosny. W kolejnym sezonie (na wiosnę) przed wykorzystaniem podłoża warto jeszcze zasilić je ponownie nawozem organicznym i już używać do różnych upraw, ale najlepiej roślin nie spokrewnionych blisko z pomidorem (i roślinami z rodziny psiankowatych).

Zdjęcie tytułowe: Sergei / AdobeStock