Berberys gruczołkowaty (Berberis verruculosa)

Berberys gruczołkowaty (Berberis verruculosa), nazywany też brodawkowatym to zimozielony krzew z rodziny berberysowatych (Berberidaceae). Naturalnie występuje w Chinach, ale jest też uprawiany w innych krajach jako roślina ozdobna.

Berberys gruczołkowaty może dorastać do ok. 1-1,5 m wys. i osiągać podobną szerokość. Posiada kulisty, fontannowy, rozłożysty pokrój i liczne, mocno rozgałęzione, łukowato przewieszające się na zewnątrz, jasnobrązowe pędy, pokryte drobnymi gruczołkami i bardzo ostrymi, długimi, sztywnymi cierniami, zebranymi po trzy w rozłożyste pęczki. W kątach cierni rozwijają się zebrane po kilka w pęczki zimozielone, skórzaste, drobne (2-2,5 cm), jajowate lub eliptyczne, krótkoogonkowe liście o ostro ząbkowanych brzegach. Liście z wierzchu są błyszczące i ciemnozielone, natomiast od spodu matowe i pokryte charakterystycznym, sinoniebieskim nalotem. Zimą część liści przebarwia się na kolor czerwony.

Berberys gruczołkowaty zakwita wiosną (V-VI), rozwijając w kątach liści pojedyncze, sześciopłatkowe, duże, jaskrawożółte kwiaty, osadzone na długich szypułkach. Po przekwitnieniu kwiaty przekształcają się w owoce, mające postać wydłużonych, pękatych, granatowych jagód o skórce pokrytej niebiesko-sinym nalotem.

Wymagania i uprawa

Berberys gruczołkowaty nie jest trudny w uprawie. Preferuje półcieniste, ciepłe i osłonięte od wiatru stanowiska, ale w stosunku do podłoża jest tolerancyjny (wystarcza mu typowa gleba ogrodowa, choć preferuje żyzną, próchniczą i lekko wilgotną).

Krzew jest też stosunkowo odporny na choroby i szkodniki. Nie wymaga również systematycznego przycinania ani żadnych szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych. Ponieważ jednak jego mrozoodporność jest umiarkowana (-18/-20°), zaleca się uprawiać go w najcieplejszych rejonach kraju, na ciepłych, osłoniętych od wiatru stanowiskach. Młode egzemplarze przez kilka pierwszych lat po posadzeniu dobrze jest też osłaniać przed mrozem np. włókniną. Jeśli liście krzewu zimą przemarzną, wiosną zwykle się odradzają. Wolniej regenerują się natomiast przemarznięte zimą pędy.

Berberys gruczołkowaty najlepiej rozmnaża się przez półzdrewniałe sadzonki pędowe. Decydując się na jego uprawę, warto jednak od razu wybrać dla niego docelowe stanowisko, gdyż nie lubi przesadzania.

Zastosowanie

Berberys gruczołkowaty w ogrodzie może mieć wiele zastosowań. Dobrze wygląda jako soliter na trawniku lub w ogrodzie żwirowym, ale może być też wykorzystany do tworzenia niskich, obronnych żywopłotów i szpalerów, gdyż dobrze się zagęszcza (może tworzyć odrosty korzeniowe). Może też tworzyć ciekawe zestawienia z innymi krzewami ozdobnymi, w tym także z innymi berberysami.

Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: iVerde, ChWeiss/Depositphotos

Czy w opisie są wszystkie informacje, których szukałaś/-eś? Daj znać w komentarzu!