Logo
Logo

Klon tatarski podgatunek ginnala

Klony należą do wyjątkowo bogatej w gatunki i odmiany grupy drzew, które w wielu krajach o klimacie umiarkowanym uprawia się dla celów ozdobnych, m.in. do obsadzania dróg, ulic, ogrodów i parków. Na świecie występuje około 150 gatunków klonów, z czego ponad połowa rośnie na terenach Chin.

Jednym z ciekawszych jest klon tatarski podgatunek ginnala, który nie tylko ma efektowny pokrój i liście, ale też wyróżnia się dużą odpornością.

Spis treści
Jak wygląda? Jak uprawiać? Gdzie sadzić?

Wiele klonów ma oryginalny pokrój, ciekawą korę, atrakcyjne kwiaty i/lub owoce. Jednak przede wszystkim rośliny te ceni się za dekoracyjne liście. Zwracają one uwagę szczególnie w okresie jesieni, gdy nabierają intensywnych barw czerwieni, purpury, pomarańczu i żółci.

Klon tatarski podgatunek ginnala (Acer tataricum subsp. ginnala) należy do grupy klonów o silnie przebarwiających się liściach. Występuje naturalnie w Japonii, Korei, Mandżurii, Mongolii, na wschodzie Syberii oraz na zachodzie i północy Chin. Jest ceniony za wysoką odporność mrozową oraz tolerancję na suszę i zanieczyszczenie powietrza.

Określenie ginnala pochodzi od lokalnej nazwy tej rośliny, nadanej przez ludność zamieszkującą dorzecze rzeki Amur. Klon ten w młodym wieku przypomina krzew.

klon tatarski podgatunek ginnala
Fot. Grzegorz Falkowski (ZSzP)

Starsze egzemplarze klonu ginnala tworzą najczęściej formy wielopienne o ażurowej, parasolowatej koronie, osiągając 10-15 m wysokości i podobną szerokość.

Pędy tego podgatunku są cienkie i czerwonawe. Liście są pojedyncze, najczęściej trójklapowe, ale czasami także bez klap. Mają długość 4-8 cm; na brzegach są grubo ząbkowane; zwracają uwagę ciemnozielonym kolorem i tym, że są błyszczące. Jesienią liście nabierają łososiowej, czerwonej barwy, od której pochodzi potoczna nazwa tego podgatunku – klon ognisty.

Kwiaty klonu ginnala są drobne, żółto-zielone, zebrane po około 50 sztuk w kwiatostanach, rozwijają się w maju, pachną. Owoce to skrzydlaki, początkowo zaczerwienione, później zielone.

Uprawa i wymagania

Klon tatarski podgatunku ginnala ma bardzo małe wymagania uprawowe – rośnie niemal na każdej przepuszczalnej glebie, poza skrajnie suchą. Sadzony na słonecznych stanowiskach atrakcyjne przebarwia się jesienią. Dzięki drobnym liściom bardzo skutecznie oczyszcza powietrze z zanieczyszczeń gazowych i pyłowych. Znosi syberyjskie mrozy, można go przycinać.

Gdzie posadzić?

To efektowne drzewo, jakim jest klon tatarski podgatunek ginnala nadaje się do sadzenia w ogrodach. Ale ze względu na tolerancję na zanieczyszczenia powietrza, warto wykorzystywać go również na terenach zurbanizowanych – doskonale sprawdza się w zieleni osiedlowej.

Opracowanie: Związek Szkółkarzy Polskich
Zdjęcie tytułowe: Grzegorz Falkowski (ZSzP)

Więcej o roślinach i ich producentach znajdziesz na: e-katalogroslin.pl

Autor
Klon tatarski podgatunek ginnala
Klon tatarski podgatunek ginnala
Związek Szkółkarzy Polskich

Związek Szkółkarzy Polskich to stowarzyszenie producentów drzew, krzewów i bylin, a także roślin owocowych. W zielonym ogródku publikuje praktyczne poradniki dot uprawy roślin oraz roślinne nowości.

Tagi
 
Powiązane tematy
Zwiń Pokaż więcej (3)