Laurowiśnia wschodnia (Prunus laurocerasus)
Spis treści
Laurowiśnia wschodnia (Prunus laurocerasus) to wiecznie zielony krzew z rodziny różowatych (Rosaceae). W naturze występuje na Kaukazie, Bałkanach i w Azji mniejszej, ale jest też uprawiany w wielu innych rejonach świata jako roślina ozdobna, chętnie wykorzystywana na liściaste żywopłoty.
Wygląd laurowiśni wschodniej
Laurowiśnia wschodnia to zimozielony krzew, który może dorastać do 6 m wys., ale w naszym klimacie zwykle nie osiąga więcej niż 2-3 m. Posiada gęsty, rozłożysty, kępiasty pokrój i tworzy rozgałęzione, drewniejące, wznoszące się ku górze pędy, pokryte dużymi, szeroko lancetowatymi lub eliptycznymi, skórzastymi, ciemnozielonymi i błyszczącymi z wierzchu oraz jaśniejszymi i matowymi od spodu liśćmi o gładkich lub delikatnie ząbkowanych brzegach. Liście są całoroczne i na pędach układają się skrętolegle (przypominają liście lauru, czyli wawrzynu).
Laurowiśnia kwitnie od kwietnia do maja. Kwiaty są drobne, pachnące, kremowobiałe, miododajne, pięciopłatkowe z mocno wystającymi pręcikami. Na szczytach pędów zebrane są w gęste, walcowate, „puszyste”, wzniesione, groniaste kwiatostany, ładnie kontrastujące z ciemną zielenią liści. Po przekwitnieniu przekształcają się w kuliste, błyszczące, czarne owoce (pestkowce), zebrane w grona (w naszym klimacie pojawiają się rzadko).
Cała roślina dla człowieka jest trująca (zawiera w tkankach toksyczne glikozydy).
Wymagania i uprawa laurowiśni wschodniej
Uprawa laurowiśni w ogrodzie nie jest trudna. Krzew ten w uprawie oczekuje półcienistego lub zacienionego stanowiska. Laurowiśnia nie powinna rosnąć w pełnym słońcu. Najlepiej zapewnić jej żyzne, próchnicze, przepuszczane, lekko wilgotne podłoże, najlepiej o obojętnym lub lekko zasadowym odczynie pH. Preferuje też podwyższoną wilgotność powietrza. Roślina dobrze znosi zanieczyszczone powietrze, dlatego może być uprawiana w miastach.
Mrozoodporność laurowiśni jest umiarkowana (ok. -18/-20°C) i nie lubi mroźnych wiatrów. Jeśli planujemy jej uprawę w zimniejszych regionach kraju, należy wybierać odmiany wysoce mrozoodporne.
Krzewy te najlepiej sadzić lub też przesadzać jesienią, od października, oraz wczesną wiosną, do marca. W tym czasie rośliny są w stanie spowolnionej wegetacji, dzięki czemu łatwiej aklimatyzują się na nowym stanowisku.
Laurowiśnię rozmnaża się przez półzdrewniałe sadzonki pędowe, pobierane latem (VIII) lub przez odkłady poziome.
Zobacz, jakie produkty do sadzenia i pielęgnacji roślin ogrodowych możesz kupić w naszym sklepie online!Pielęgnacja laurowiśni wschodniej
Laurowiśnia nie wymaga systematycznego ciecia, kiedy jednak nadmiernie się rozrośnie lub gdy jest prowadzona w formie żywopłotu, można ją przycinać. Termin zabiegu uzależniony jest jednak od sposobu prowadzenia rośliny. Jeśli krzew ma być gęstym żywopłotem, jego pędy przycina się wiosną (k. IV), jeśli natomiast uprawiany jest jako kwitnący krzew ozdobny, tnie się go po przekwitnieniu (VI). Podczas zabiegu należy uważać, aby nie uszkodzić zimozielonych liści.
Szczególnie wrażliwe na mróz są młode egzemplarze laurowiśni, dlatego na zimę warto okrywać je włókniną.
Szkodniki i choroby laurowiśni wschodniej
Laurowiśnia wschodnia to bardzo odporny krzew rzadko atakowany przez szkodniki czy choroby. Wśród szkodników roślinie mogą dokuczać opuchlaki natomiast z chorób należy zwracać uwagę na choroby grzybowe, takie jak dziurkowatość liści drzew pestkowych i mączniak prawdziwy. Choroby te pojawiają się, gdy laurowiśnia ma zbyt wilgotne warunki utrzymujące się przez dłuższy okres czasu.
Zastosowanie laurowiśni wschodniej
Laurowiśnia w ogrodzie ma wiele zastosowań i jest bardzo uniwersalnym krzewem. Wielu ogrodników uważa, że laurowiśnie są najlepsze do robienia obwódek i zielonych ścian, a żywopłot z laurowiśni to najlepszy wybór do nasadzeniach miejskich w półcieniu. Warto jednak nie zamykać się w takim myśleniu, bo roślina ta doskonale prezentuje się też jako soliter.
Laurowiśnia dobrze wygląda w towarzystwie cienioznośnych bylin, takich jak np. funkie, żurawki, paprocie, tawułki, rodgersje czy parzydło leśne (nie lubi towarzystwa dużych krzewów i drzew).
Nadaje się też do formowania i tworzenia figur roślinnych.
Wybrane odmiany laurowiśni wschodniej
- 'Rotundifolia' – (zdj. 1, 2) liście eliptyczne, zaokrąglone, wys. do 3 m
- 'Caucasica' – jedna z bardziej odpornych na niskie temperatury odmian
- 'Otto Luyken' – odm. karłowa, stosunkowo mrozoodporna, wys. 1-1,5 m
- 'Miniredia' – odm. karłowa, młode przyrosty pomarańczowoczerwone, wys. 1 m
- 'Marbled White' – liście pstre, zielone, biało nakrapiane, wys. 1,5 m
- ETNA 'Anbri' – duże, szeroko jajowate liście, wysoka mrozoodporna, wys. do 2 m
- SOFIA – odm. karłowa, niewielkie i wąskie liście o piłkowanych brzegach
Gdzie kupić laurowiśnię wschodnią?
Laurowiśnię wschodnią kupimy w formie starszych lub młodszych sadzonek w doniczkach, gotowych do posadzenia w ziemi. Rzadziej spotkamy rośliny balotowe. Możemy ją znaleźć w szkółkach roślin ozdobnych oferujących krzewy liściaste. Sklepy internetowe oferujące laurowiśnie to np.:
Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: vodolej / AdobeStock; iVerde; Pixabay
TEMATY NA CZASIE 
Komentarze