Brokuł włoski (Brassica oleracea var. italica)

Brokuł Brassica oleracea, fot. Yung-pin Pao - Pixabay

Opublikowano: 03-12-2021 Aktualizacja: 03-12-2021

Posłuchaj tego artykułu

00:00

Brokuł włoski (Brassica oleracea var. italica) | Przeczytaj opis rośliny, zobacz zdjęcia i dowiedz się o niej więcej. Poznaj jej wymagania, zastosowanie oraz wskazówki dotyczące uprawy i pielęgnacji.

Gleba: żyzna, próchniczna, lekka, bogata w wapń

Kolor kwiatów: białe, zielonkawe

Kwiaty: drobne

Odczyn gleby: zasadowa

Pokrój: wzniesiony

Przydatność do spożycia: liście, kwiaty

Zapach: cała roślina

Wysokość: 50-90 cm

Trwałość liści: sezonowe

Wilgotność: gleba wilgotna

Stanowisko: słońce

Zastosowanie: roślina jadalna

Brokuł (Brassica oleracea var. italica) to jednoroczna roślina z rodziny kapustowatych (Brassicaceae), uznawana za odmianę kapusty warzywnej i przodka kalafiora. W środowisku naturalnym obecnie nie występuje, choć uważa się, że pochodzi z Basenu Morza Śródziemnego. Brokuł jest uprawiany w wielu krajach świata jako warzywo.

Brokuł dorasta do ok. 40/50-90 cm wys. Początkowo rozwija okazałą rozetę dużych, skórzastych, zielonych, powcinanych na brzegach i lekko pofalowanych liści, osadzonych na grubych, długich ogonkach.

Następnie tworzy grubą, mięsistą, wzniesioną, sztywną, w górnej części rozgałęzioną łodygę, pokrytą liśćmi i zwieńczoną okazałym, kulistym zielonym kwiatostanem nazywanym "różą". Główny, największy kwiatostan (śr. ok. 8-15 cm), otaczają zwykle mniejsze kwiatostany poboczne, osadzone na rozgałęzieniach łodygi.

Roślina tworzy dość silny system korzeniowy.

Wymagania i uprawa

Brokuły są łatwiejsze w uprawie niż kalafiory. Oczekują słonecznego, osłoniętego od wiatru stanowiska i żyznej, próchniczej, głęboko uprawianej, lekko wilgotnej gleby.

Zahartowana rozsada po wysadzeniu na miejsce stałe jest dość wytrzymała na niskie temperatury, a nawet niewielkie, krótkotrwale przymrozki (do ok. 0/-3°C), jednak dłużej utrzymujące się zimno może spowodować zahamowanie wzrostu roślin, zmniejszenie się główek i obniżenie plonu. Brokuł nie jest jednak rośliną ciepłolubną i najlepiej rośnie w umiarkowanych temperaturach (ok.15-17°C). Zbyt wysoka temperatura powoduje u niego min. deformację róż, drewnienie pędów i przerastanie róż liśćmi.

Ponieważ brokuł źle znosi upały, najlepiej uprawiać go z rozsady, przygotowywanej pod osłonami (luty). Roszadę (ok. 4-6 liści), wysadza się na miejsce stałe wczesną wiosną, zwykle w 1/2 IV. Róże zbiera się po ok. 1,5-2 m-ch od wysadzenia. Ze względu na krótki okres wegetacji, warzywo uprawia się zwykle jako przedplon (zbiór wiosenny) lub poplon (zbiór jesienny). Należy tylko pamiętać, aby nie uprawiać brokułu na stanowisku po sobie (stosować płodozmian) i innych warzywach kapustnych przez 4 lata.

Brokuł jest podatny na szereg chorób (min. szara pleśń, mączniak rzekomy, mokra zgnilizna) i szkodników (min. mszyce, piętnówki, śmietki, mączliki), dlatego mogą okazać się potrzebne zabiegi ochronne aktualnie zaleczanymi środkami ochrony roślin.

Zastosowanie

Brokuł to wartościowe warzywo, nadające się do spożycia po krótkim obgotowaniu. Można dodawać je do sałatek lub przyrządzać w postaci jarzynki. Można też przygotować z niego zupę i rozmaite dania mięsno-warzywne zarówno zapiekane jak i smażone czy gotowane.

Wszystkie nadziemne części brokułów są jadalne. Najcenniejsza jest duża główka, ale nie mniej wartościowe są także główki poboczne, liście i łodygi. Ważne, aby róże były ścinane już wyrośnięte, ale jeszcze zielone i zwarte czyli przed rozkwitem kwiatów. Zanim róże dojrzeją, warto osłaniać je przed słońcem (np. nakrywać je górnymi liśćmi) dzięki czemu nie zżółkną.