Jeśli jesień kojarzy Ci się tylko ze smutnym końcem sezonu, a Twój ogród wygląda szaro i smutno, to znak, że brakuje w nim odpowiednich roślin! Jesienny ogród dekoracyjny może zachwycać przez wiele miesięcy, jeśli tylko wybierzesz odpowiednie gatunki – t.j. rośliny późno kwitnące, te o kolorowych liściach, ozdobnych owocach lub dekoracyjnych pędach i korze.
Dekoracyjny jesienny ogród z efektownymi roślinami
Jesień idzie, nie ma na to rady. Ale jesień wcale nie musi być nudna! Choć wielu ogrodników o tym zapomina, to właśnie jesień jest najbardziej kolorową porą roku!
Wrzesień to czas ostatnich kwiatów, które nie ustępują letnim fajerwerkom. W październiku olśniewa nas widok barwnych kolorowych liści, które niczym kolorowy deszcz codziennie dekorują trawnik. Druga połowa listopada i grudzień to czas, gdy wśród wszechobecnej szarości dostrzegamy dotąd nowe szczegóły – ukryte dotąd i niezauważone kolory kory i kształty pędów.
Zobacz nasze propozycje roślin ozdobnych, zainspiruj się i posadź je u siebie. Za sprawą gatunków dekoracyjnych pod koniec sezonu możesz stworzyć ogród pełen niezwykłych barw i kształtów. Są wśród nich rośliny cebulowe, jednoroczne, byliny, pnącza, drzewa i krzewy. Wybraliśmy gatunki trwałe, łatwe w pielęgnacji i dostępne w każdym centrum ogrodniczym, by ich zdobycie nie było ani trudne ani kosztowne.
Jesienne kwiaty
Gdy ostatnie letnie kwiaty tracą już swój blask, na scenę wchodzą gwiazdy jesieni. Jeszcze przez kilka miesięcy, zanim nadejdzie monochromatyczna zima, będą cieszyć nasze oczy, dając prawdziwy spektakl kolorów natury i lekcję nieuchronnego przemijania. Wbrew pozorom jesiennych kwiatów jest bardzo wiele – od małych cebulowych, po wysokie byliny zimujące i niezimujące w gruncie. Ich barwny spektakl można oglądać już od września, do pierwszych silniejszych przymrozków.
Fot. Hans Benn/Pixabay
DALIA OGRODOWA (Dahlia ×cultorum)
Typ: bylina nie zimująca w gruncie Wysokość: 0,5-1,5 m Dekoracyjność: lipiec-październik
Kwitnąca królowa późnego lata i wczesnej jesieni. Jej ogromne, pomponiaste kwiatostany pozostają nawet do przymrozków. Z uwagi na wrażliwość na mróz, po pierwszym przymrozku trzeba ściąć część nadziemną, a bulwy wykopać i przechować do wiosny w bezmroźnym miejscu.
Typ: krzewinka Wysokość: 15-30 cm Dekoracyjność: sierpień-listopad
Niewielki, ale bardzo popularny kwiat jesieni, sadzony zarówno w ogrodach jak i w doniczkach. Występuje w wielu kolorowych odmianach. By rósł wiele lat najlepiej stworzyć dla niego wyodrębniony fragment ogrodu w słonecznym miejscu i koniecznie z przepuszczalną i kwaśną glebą.
Typ: bylina Wysokość: 30-40 cm Dekoracyjność: lipiec-październik
Popularny niski marcinek, najlepiej prezentuje się w grupach na rabatach i jako roślina okrywowa, doskonale sprawdzi się także w doniczkach. Łacińska nazwa Aster pochodzi z greckiego asteros i oznacza gwiazdę. Po kwitnieniu (po pierwszych przymrozkach) pędy trzeba przyciąć nisko nad ziemią.
Typ: roślina cebulowa Wysokość: 15 cm Dekoracyjność: wrzesień-październik
Kwitnie w stanie bezlistnym i z daleka przypomina trochę wiosennego krokusa. Liście pojawiają się wiosną, ale zamierają w połowie lata. Bulwy sadzi się do ziemi na początku sierpnia i nie wykopuje przez kilka lat. Roślina bezpiecznie zimuje w gruncie. Uwaga, cała roślina trująca!
Typ: roślina jednoroczna Wysokość: 70-100 cm Dekoracyjność: czerwiec-październik
Ostatnio bardzo popularna! Ma niezwykle romantyczny wygląd. Doskonale prezentuje się na rabatach kwiatowych, świetnie komponując się zarówno z roślinami kwitnącymi, jak i z trawami ozdobnymi. Przetrwa w gruncie tylko w czasie wyjątkowo łagodnej zimy, zwykle jednak przemarza.
Są najbardziej charakterystycznym elementem jesiennego ogrodu. Zielony barwnik (chlorofil) pod wpływem skracania się dnia i wydłużania nocy (oraz innych czynników) powoli zaczyna zanikać w liściach, a w jego miejscu pojawia się więcej żółtego ksantofilu, pomarańczowych karotenoidów oraz czerwonych i fioletowych antocyjanów. Najładniej przebarwiają się liście, jeśli latem nie było suszy, a jesień jest ciepła, słoneczna i sucha.
Typ: pnącze Wysokość: 20 m Dekoracyjność: październik-listopad
Gdy jego ciemnozielone liście zmieniają kolor na ogniście czerwony, widać go z daleka. Jesienią winobluszcz jest wręcz spektakularny! Najpiękniej wybarwia się w miejscach słonecznych. Świetnie porasta mury budynków, ogrodzenia i pergole. Można go także sadzić w doniczkach na balkonie. Jest łatwy w uprawie i zimotrwały. Bardzo szybko rośnie!
Typ: drzewo Wysokość: 2-5 m Dekoracyjność: maj-listopad
Małe drzewo o przepięknym, parasolowatym pokroju, doskonale nadającym się do małych ogródków, ogrodów orientalnych i do doniczek. Liście w zależności od odmiany mają kolor różowy, czerwony, purpurowy, kremowy, złocistożółty, czerwono-biały, żółto-zielony, czerwono-zielony. Jest wrażliwy na mróz.
Typ: drzewo Wysokość: 4-7 m Dekoracyjność: wrzesień-październik
Wielopienne drzewo o oryginalnych pierzastych liściach, które gdy przebarwiają się jesienią dają prawdziwy pokaz ognistych płomieni. Pięknie kwitnie na przełomie czerwca i lipca. Ma bardzo małe wymagania i szybko się rozrasta, przez co często uważany jest za chwast.
Typ: krzew Wysokość: 2-3 m Dekoracyjność: wrzesień-październik
Ta niezwykła roślina jest ozdobna przez cały rok, nie tylko jesienią. Ma ciekawe, korkowate pędy i oryginalne różowe owoce. Najpiękniej jednak prezentują się jej jesienne liście, gdy przebarwiają się na różne odcienie czerwieni. Po angielsku nazywana jest "burning bush", czyli "płonący krzew", bo dosłownie liście na niej goreją ognistą czerwienią.
Typ: roślina jednoroczna Wysokość: 40 cm Dekoracyjność: wrzesień-listopad
Ozdobna kuzynka popularnego warzywa, ma jednak dekoracyjne fryzowane liście w różnych kolorach – od ciemnej zieleni, przez wesołe róże i fiolety, do chodnej i eleganckiej bieli. Doskonale wygląda na obwódkach niskich rabat oraz w doniczkach, jako wypełnienie kompozycji. Najlepiej wybarwia się w miejscach słonecznych.
Gdy z pędów zaczną opadać liście na pierwszy plan wychodzą niewielkie owoce, żarzące się ognistymi barwami (czerwonym, żółtym, pomarańczowym). Niektóre pędy są wręcz nimi oblepione. Wiele z nich pozostanie na nich aż do końca zimy, stanowiąc doskonały pokarm dla ptaków, a dla nas piękną ozdobę szaroburej scenerii. Im więcej słońca, tym owoce liczniejsze i ładniej wybarwione. Najlepiej prezentują się, gdy rosną w większych grupach.
Fot. Tangopaso/Public Domain
PIĘKNOTKA BODINIERA (Callicarpa bodinieri)
Typ: krzew Wysokość: 3 m Dekoracyjność: październik-grudzień
Największą ozdobą pięknotki są dekoracyjne, okrągłe fioletowe owoce, zebrane w skupiska. Roślina będzie intensywnie owocowała, jeśli obok siebie posadzisz dwa krzewy, by wzajemnie się zapylały. Dobrze rośnie także w donicy, ale źle znosi mrozy, wymaga więc okrywania.
Typ: krzew Wysokość: 50-100 cm Dekoracyjność: wrzesień-luty
Idealny do zadarniania nisko rozpościerający się krzew, z prawie poziomymi pędami i drobnymi ciemnozielonymi liśćmi, które jesienią przebarwiają się na pomarańczowo-czerwono, a w łagodne zimy nie opadają. Główną ozdobą są czerwone owoce, które przez całą zimę pozostają na krzewie.
Typ: pnącze Wysokość: 15 m Dekoracyjność: październik-grudzień
Liście ładnie przebarwiają się na pomarańczowo, ale główną ozdobą są owoce – kuliste żółte torebki,wewnątrz których znajdują się nasiona w czerwono-pomarańczowych osnówkach. Pamiętaj, że dławisz jest rośliną dwupienną – t.j. osobniki żeńskie wymagają zapylenia przez męskie.
Typ: krzew Wysokość: 2-3 m Dekoracyjność: sierpień-grudzień
W sezonie ozdobą tego rozłożystego ciernistego krzewu są ciemnozielone liście, jesienią dojrzewają dekoracyjne kuliste owoce – żółte, pomarańczowe lub jaskrawoczerwone, oblepiające całe pędy. Owoce pozostają na krzewie na zimę i są chętnie zjadane przez ptaki. Można także robić z nich konfitury.
Typ: krzew Wysokość: 4 m Dekoracyjność: wrzesień-grudzień
Szybko rosnący krzew, który najobficiej kwitnie w miejscu słonecznym. Kalina zakwita w maju i czerwcu, a kuliste owoce zaczynają dojrzewać we wrześniu. Czerwone korale kaliny to klejnoty jesiennego ogrodu. Są lekko trujące dla ludzi, ale chętnie są zjadane przez ptaki.
Po przekwitnięciu kwiatów i obumarciu pędów bylin przez pierwsze przymrozki na czoło wysuwają się pędy drzew i krzewów, dotąd niezauważone, skryte za bujnym listowiem. A kora wielu z nich potrafi być zaskakująco piękna - u niektórych gatunków jest intensywnie wybarwiona śnieżną bielą, jasną zielenią lub ognistą czerwienią, a czasem też dekoracyjnie pofałdowana i postrzępiona, często odchodzącą płatami. Warto je posadzić, by po sezonie wprowadzić oryginalne kolory i kształty do ogrodu.
Fot. jamescade/Fotolia
DEREŃ BIAŁY (Cornus alba) 'Elegantissima'
Typ: krzew Wysokość: 3 m (można przycinać) Dekoracyjność: październik-marzec
Kwitnie na biało, stąd jego nazwa. Największą ozdobą krzewu są czerwono zabarwione pędy – szczególnie widoczne w okresie bezlistnym, gdy zimą kontrastują z bielą śniegu. Krzew jest mało wymagający i dobrze rośnie w każdym ogrodzie. Kwitnie na biało, stąd jego nazwa.
Typ: krzew Wysokość: 1,5 m Dekoracyjność: listopad-marzec
Mało wymagająca, wolno rosnąca, polecana do małych ogrodów. Liście ma podobne do leszczyny pospolitej, za to jej pędy fantazyjnie się wyginają, niektóre przypominają sprężynki. Szczególnie dekoracyjnie wygląda wczesną wiosną (luty/marzec), gdy na nagich pędach wiszą bazie.
Typ: drzewo Wysokość: 10 m Dekoracyjność: listopad-marzec
Brzozy niesłusznie uważane są za pospolite. W okresie bezlistnym stanowią przepiękną ozdobę, gdy ich śnieżnobiałe pędy kontrastują z wszechobecną szarością. Biała kora, odchodząca płatami, była niegdyś wykorzystywana do pokrywania dachów oraz jako substytut papieru.
Typ: drzewo Wysokość: 5 m Dekoracyjność: listopad-marzec
Zarówno liście, jak i pędy tej wierzby są fantazyjnie poskręcane. Pędy są często wykorzystywane do suchych bukietów i domowych dekoracji - zwykle przed świętami Wielkanocnymi. Nie wymaga żadnej pielęgnacji, rośnie na każdej glebie i jest w pełni mrozoorporna. Wskazane jest przycinanie i odmładzanie.
Typ: drzewo Wysokość: 6-9 m Dekoracyjność: listopad-marzec
Powcinane liście klonu jesienią przebarwiają się na kolor czerwony lub pomarańczowy, ale główną ozdobą jest charakterystyczna kora, jak sama nazwa wskazuje – postrzępiona – gładka, lśniąca, cynamonowo-brązowa, złuszczająca się cienkimi, delikatnymi warstwami.
Redaktor naczelny portalu. Dba o zielony ogródek od ponad 10 lat. Kiedyś zostanie eko-filozofem, ale póki co poświęca się bez reszty ogrodowej medytacji... w hamaku. Uwielbia przytulać się do drzew, rozmawiać z roślinami i spacerować na łonie natury. Kocha zioła, kwiaty cebulowe i dziką faunę. W swoim małym ogrodzie łączy wielkie potrzeby dzieci, kotów i zapylaczy.
Spis treści
TEMATY NA CZASIE 
Komentarze